The Black Lodge

το ξέρεις,
δεν υπήρχε περίπτωση
να σφαγιάζαμε έτσι ανάσες
μοναχά από απλή περιέργεια.
τέλος ήταν, σαν όλα μας τα διεστραμένα παιχνίδια θαρρώ
κάθε τέλος να χαθεί, εάν υπήρξε
κι η αρχή, εκείνη η συγκυρία πραγμάτων
που μας έφερε δεμένους μπροστά από δυο κλειστά παράθυρα
κι η διαδρομή ακόμα, όλη αυτή η ψευδαίσθηση συνέχειας
να γίνουν κύκλος
αποστροφής και ελέους
νοσηρή μας τέρψη
ο φόβος.