20100331

1,2

Αγάπη


Plastic heart,Analog Soul II




20100324

Αλόρα






Ναι δικέ μου φεύγουμε για Nικαριά.
Μονόχειρες,βουτηγμένοι σε πηχτά κιτρινωπά υγρά, με πληθος αρρωστιων να εκολάπτονται ίσως στα σπλάχνα μας και υπό τον φόβο των μελλοντικών ανικανοτήτων, βρίσκουμε κουράγιο,αφήνουμε τον έρωτα που συχνάζει στην βρασίδα και σηκώνουμε τις άγκυρες.Το πειρατικό αίμα κάποιου μακρινόύ προγονου Couvd απ' το εξωτικό Μαρόκο,που χτυπημένο από εχθρικά πυρά πετάξανε σ αυτόν τον ύστατο τόπο, δεν έχει γίνει ακόμη σβώλάκια ενδοφλέβια.Εκμεταλλευόμενοι λοιπόν κάθε είδους ρευστότητα κινούμε ινα κυλιστούμε εκειδά,εεε ελόλαθήκαμε καλά καλά
...
Mάσσσσσσαλλά μας
.



Requiem για τον Κουικάρα και για κάθε άλλο αποτυχημένο ζώο-banner που θυσιάστηκε στο βωμό του κέρδους



Nesquik κάνει τη ζωή απόλαυση

Απ'τα λιγοστά μου χρόνια σ αυτή τη γή, όλες οι διανοητικές μου προσπαθείες έχουν καταφέρει να οδηγήσουν στα ίχνη μιας αληθειας,που μπορώ να πω δεν μου είναι ακόμα εντελώς κατανοητή σ'όλη
την εκταση της,αλλά προσπάθησα την συμπτύξω για χάρη σας.Κάθε μέρα,ξεκινήστε μ'ενα ποτήρι nesquik..
Η καλή μέρα απ' το Nesquik φαίνεται






-Πόσες κουταλιές να βάλω;
Σε όλους φτάνει κάποια στιγμή στη ζωή,που βρίσκονται αντιμέτωποι με τον εαυτό τους και η απορία αυτή σχηματίζεται στα χειλή τους.Απαντήσεις που δόθηκαν κατά καιρούς στο θεμελιώδες
αυτό ερώτημα ,παραθέτονται,ευελπιστόντας να χρησιμεύσουν ως γραμμή πλεύσης στης θολές,καφετιφουρτουνιασμένες θάλασσες της ζωης.


-Όταν νομίζεις ότι είναι πολύ σταμάτα και βάλε άλλες δύο.

-Όταν το καλαμάκι στέκεται όρθιο μόνο του στο νεσκουικ είσαι σε καλό δρόμο.


Εντούτοις,αποφεύγοντας δογματισμούς και σκοταδισμούς και κόντρα στην ανατροφή μας,μια ανατροφή που οικοδομήθηκε στις στέρεες βάσεις του κακάο, πρεπει να μην φανούμε ανιστόριτοι. O χαριτωμένος quiky που μας συντροφευε τόσο χρόνια είναι ένας καλοπληρωμένος δημοσιοσχετιστας.
Ίσως,μερικοι απο εσας ,βετεράνοι του quiky club ,να θυμουνται τις ατέλειωτες σελιδες μπρεινγοσινγκ για τον αγαπημενο-χαριστωμενο-μας-λαγο-που-κανει-ρολλερς-και -μας-σωζει-απ΄τους-μπουλισ-και-κερανει-λαχταριστο-φρεκοστυμμενο-νεσκουικ-και-όλα-μια-χαρα

Και αναρωτιόμασταν γιατί τόση προσπάθεια να τον αγαπήσουμε;Μα ουτως η άλλως θα συνεχίζαμε να αγοράζουμε νέσκουικ,τι να κάναμε,να παίρναμε hemo η θεος φυλλαξει caotonic??προς τι όλη η προπαγανδα?

Η αλήθεια έιναι ότι ο λαγός έκρυβε ένα ζοφερό παρελθόν,που θέλαν να μας κρύψουν πάση θυσία.Ο Κουικη για να γίνει αυτο που είναι σήμερα,τραυμάτισ
ε και φυλάκισε τον προκατοχο του Κουικαρα η Groquik,ένα πανάρχαιο πλάσμα,που δε μοιάζει με κανένα απ τα γνωστά μεχρι σήμερα είδη,και πήρε τη θέση του.
Η χαοτική φιγούρα του Κουικάρα,δεν μπορεσε να άντεξει για πολύ στους μηχανισμους του μάρκετινγκ.Ήταν το πλάσμα χωρίς τάμπέλα-και δεν πούλαγε.Έτσι,ένα ανοιξιάτικο πρωινό η ανθρωπότητα έχασε τα ίχνη του κουικάρα,και βρήκε έναν ακόμη λαγό,χωρίς κανένας να μιλήσει ποτέ για αυτο.





ΚΟΥΙΚΑΡΑ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑΜΕ ΝΑ ΣΕ ΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ ΑΛΛΑ ΖΕΙΣ ΠΑΝΤΑ ΣΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ
ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΜΕ ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ


ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΩΡΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ SAUVEZ GROQUICK ΚΑΙ ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ ΝΑ ΣΩΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΟΥΙΚΑΡΑ


20100323

Nan Goldin

* ήρθε αθήνα αμέ αμέ




20100320

επιμένει

The Black Lodge


το ξέρεις,
δεν υπήρχε περίπτωση
να σφαγιάζαμε έτσι ανάσες
μοναχά από απλή περιέργεια.
τέλος ήταν, σαν όλα
μας τα διεστραμένα παιχνίδια θαρρώ
κάθε τέλος να χαθεί, εάν υπήρξε
κι η αρχή, εκείνη η συγκυρία πραγμάτων
που μας έφερε δεμένους μπροστά από δυο κλειστά παράθυρα
κι η διαδρομή ακόμα, όλη αυτή η ψευδαίσθηση συνέχειας
να γίνουν κύκλος
αποστροφής και ελέους
νοσηρή μας τέρψη
ο φόβος.

The Ilford Chronics:s1























20100319

843-look on down from the bridge



είναι ο φόβος για τους φίλους μας

μη συμβεί να χαιρετάμε σαν γνωστους μας μια μέρα.



το είδα που το είχα γράψει κάπου αυτό.
είχε κι άλλα δηλαδή , αυτό είχε σημασία όμως και τότε που δεν είχε "συμβεί".
ώσπου ένα πρωί δεν μπορείς να κοιμηθείς ,γιατί έγινε.
μου χεις λείψει μαλάκα
αλλά σε παρακαλώ όταν έρθω να σε βρω
να είναι όπως παλιά
κι ας χρειζεται να προσπαθήσουμε λίγο περισσότερο







Pinwheel όπως λέμε γαλαξίας









































H Σεστίνα της Βασιλικής Απλησίας


ή " Υπάρχω σημαίνει λερώνω τα χέρια μου"






*αυτό είναι τραγούδι,παρκαλείστε όπως το τραγουδήσετε.


Θα πλυθούμε όποτε γουστάρουμε
Δεν θα πλυθούμε αν δεν μας κάνει κέφι
Λουτρόν εστί εκ των ήδονων η μέγιστη
κι οχί συνήθεια μηχανοποιημένη.

Γδύσου, πλύσου,χτενίσου,τρίψου,μάτωσε,σκουπίσου
Βρωμικό δε νιώθεις μόνο το πετσί σου
Στεγνωσε μέσα έξω όσο πιο γρήγορα μπορείς
πιστολάκι στο στόμα κάθε μέρα αυτοκτονείς

Καθαριότητα λες είναι η μισή αρχοντιά
Μπα!ούτε στις Versailles μάγκα δεν πιάναν αυτά
Καθαριότητα είναι δουλία και σκλαβιά
Νοικοκυραίου ήθος,αξία,χόμπυ,θρησκεία δουλειά.

Κοινωνική παρανόηση ευρέως διαδεδομένη
Αξία σάφως κάπώς ίσως υπερτιμημένη
Ένα κατεστημένο που επιμένει
Μα θυμήσου νερό πολύ δεν απομένει

Στην τήρηση της δημοσίας υγιεινης συντελούμε
αφου ανοσία με τον καιρό αποκτούμε
Την ουρά νοσοκομείου δεν μακραίνουμε
και την τσέπη κανένα δεν βαραίνουμε.

Στην απονέκρωση λέμε όχι των αισθήσεων
Όσφρηση κέντρο όλων των παρορμήσεων
ρυνική ενδυνάμωση,μυρωδγιές παντου
Στη φόρα αρχαίες αισθήσεις,κάνουμε ντου στον νου

.κάνουμε ντου στον νου,κάνουμε ντου στον νου,κάνουμε ντου στον νου
και όχι ντουζ στο νου (repeat)

Γαμώ,γενικώς


Κοιτα έναν μαλακα που βουρτσιζει τα δοντια του με νεφτι

Κοιτα τον σχολαστικα πως-μα είναι μαγικη η κινηση του!!

Ρυθμικη σαν μαλακια

Και βρηκε τη σημερινη γαμιολα μερα να το κανει

Κυριακατικα σκατενιο πρωινο

Και με πιανει και βριζω

Όχι γιατι παλι δεν προλαβα να κανω οσα θέλω επειδή θα διαβαζα κ δεν διαβασα,όχι επειδη το αλκοολ ρεει ακομα και ανακατευομαι,όχι που εχω ηλίθιες μετανοιες,όχι που θα φαμε πάλι ερριφι με ρυζι

Όχι σου λεω γαμω το σπιτι μου.

Δεν φταινε αυτά

Είναι που κάποιος μου πε ότι δεν γουστάρει οι γκόμενες να βρίζουν

Χα χαχα χαχαχαχα

Το αρχιδι

20100318

\ εικονα /

ΦΙΞ

Εγώ το ήξερα οτι είναι αυτή η μικρή στο γραφείο.Να μου πεις τι φταιεί κι αυτή..μικρή είναι.Τέλοσπάντων, δεν μπορούσα να το κρατάω άλλο και του το είπα .Αυτός έκανε οτι δεν καταλάβαινε, δεν παραδέχθηκε τίποτα.Και μετά δεν άντεξα άλλο,ε άρχισα τη γκρίνια, τους καυγάδες.
-Α δεν έπρεπε να αρχίσεις τους καβγάδες.Εγώ στην θέση σου δεν θα καβγάδιζα.
-Μα δεν μπορούσα άλλο,με πρόσβολλε συνέχεια.Κράτησε 3-4 μήνες αυτή η κατάσταση,με βρισίματα,προσβολές,δεν άντεχα..
-Εντάξει ναι άμα ήταν προσβόλες,δίκιο, δίκιο έχεις.
-Ναί άλλα ήταν και το οικονομικό βλέπεις.
-Ναι ,το οικονομικό..και το παιδί;
-Το απειλούσε, του λέγε:" Μη μιλάς εσύ γιατί θα στην κόψω τη σχολή!"
Μια μέρα σηκώθηκε και έφυγε,πήρε το μισό σπίτι μαζί,μέχρι και τα ντουλάπια άνοιξε.
Έγω πήρα τη μάνα μου τηλέφωνο στο χωριό, που έχει μια σύνταξη του ΟΓΑ ,της λέω :
"Μάνα σώσεμε, ένα καρβέλι ψωμί δεν έχω να αγοράσω.
Ευτυχώς το παιδί το συμμάζεψε η φίλη του..Μετά πήγα δυο μήνες στο χωριό να ηρεμήσ

_εικονα



20100317

8 φορές διπλωμένο αλουμινόχαρτο

εμψύχωση
τα κουφάρια χορεύουν
γλυκιά μου,η αγάπη εφορμεί!


*ποτέ δε γύρισε να πει
είναι καλά

jonquille

Το αρρωστημένο το κίτρινο της αρρώστειας
διαμηκώς διαπλατώς διακαώς
να φθείρει
ο χρόνος είναι κίτρινος .η απόσταση
το φως που έρχεται από παλιά .μακρυά
Κι αν δεν ήμασταν δειλοί τίποτα απ' όλα αυτά δεν θα'χε συμβεί

μένος

μαινόμενος
φλεγόμενος
αραδιάζει
μια συνέχεια δυο συνέχειες
πάντα μα ποτέ
δεν είπε
εις αεί και τσάκιζε τους νόρμους

Plastic Heart,Analog Soul